g elektrostatycznym
Encyklopedia PWN
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały foniczne na sygnały akustyczne (dźwięki mowy, muzykę).
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych () określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
[łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
atom
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
[gr. átomos ‘niepodzielny’],
układ jednostek miar, którego jednostkami podstawowymi są: centymetr (cm), gram (g) i sekunda (s);
dział chemii zajmujący się chem. skutkami działania promieniowania lub cząstek o wysokiej energii na materię;
związki org., oligosacharydy o budowie cyklicznej, zbudowane z powtarzających się jednostek D-glukopiranozydowych;